Αναλαμβάνουμε την ευθύνη

 

- "βγαλε την τηλεοραση απο την πριζα........ειναι το καλυτερο δωρο στο νευρικο σου συστημα!"



- "...ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ....ΘΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΩ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΙΖΑ...!"

- "Εγώ μια φορα πήγα να αλλάξω κανάλι στην τηλεόραση επειδή δεν μπορω τα τουρκικα και η γιαγιά μου μόνο την κούπα με τον καφέ δεν μου έφερε στο κεφάλι."

 - "Το καλύτερο κανάλι στην τηλεόραση, είναι αυτό που ενεργοποιείται με το κόκκινο κουμπάκι, πάνω αριστερά στο τηλεκοντρόλ...................."

- " κοιταξτε....τις γιαγιαδες τις δικαιολογω απολυτως...μη ξεχνατε πως μεγαλωνανε με αυτη τη γλωσσα......"

 
 
Δεν δικαιολογείτε κανένας, ούτε οι Γιαγιάδες μας που μεγάλωσαν έτσι, ούτε οι γονείς μας που μεγάλωσαν έτσι, ούτε εμείς που συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε έτσι. Όποιος έχει γιαγιά, επιβάλλεται να τις εξηγεί ανά πάσα στιγμή, και με ανάλογη επανάληψη με την πλύση εγκεφάλου που αυτή έχει υποστεί, για την σαπίλα που υπάρχει γύρω της, με τέτοιο τρόπο που αυτή από μόνη της θα σταματήσει να παρακολουθεί αυτά τα οποία παρακολουθεί. Στους γονείς, θα πρέπει να έχουμε πολύ πιο σκληρή στάση (ας πέσει και κανένα μπινελίκι που λέει ο λόγος), γιατί όλοι τους είναι υπεύθυνοι που ο κόσμος βρίσκεται σε αυτή τη κατάσταση. Εμείς, όπως και όλοι τους, γεννηθήκαμε σε αυτόν τον εντελώς σάπιο κόσμο. Κάποιοι, καταφέραμε να αντιληφθούμε την όλη κατάσταση. Εμείς λοιπόν όλοι, είμαστε οι περισσότερο υπεύθυνοι, για αυτό που θα έλθει, είτε είναι το τέλος είτε μια νέα αρχή. Έχουμε το χρέος να "ξυπνήσουμε" με κάθε τρόπο, όσους κοιμούνται κάτω από το πέπλο αυτής της σαπίλας, να τους παρέχουμε όσες πληροφορίες αυτοί επιθυμούν ή χρειάζονται, ώστε να το πράξουν.
Το μεγαλύτερο λοιπόν χρέος μας, αφού αντιληφθούμε ότι κάτι δεν πάει καλά με την ζωή. Είναι να μαζέψουμε όσο πιο γρήγορα, τις περισσότερες από αυτές τις πληροφορίες που δίδονται πλέον μαζικά, να τις τροποποιήσουμε χωρίς να τις νοθεύσουμε, για την χρήση που θα απαιτηθεί στον οικογενειακό μας κύκλο. Κατόπιν αυτού να τον τροφοδοτούμε με πολλές παραλλαγές, σε μεγάλη συχνότητα και σε κάθε επικοινωνία μας, ώστε να επέλθει η αυτή αφύπνιση της μάζας των ανθρώπων.
Είμαστε όλοι μας συνυπεύθυνοι, για το αποτέλεσμα που θα έχει η όλη αυτή κατάσταση, στην ίδια την ανθρωπότητα. Η ανθρωπότητα, έφτασε στο κρίσιμο σημείο να αποφασίσει, τι είναι αυτό που επιθυμεί για το μέλλον της. Θέλει θάνατο ή αναγέννηση. Η πυρά έχει ανάψει, την βλέπουμε σε κάθε γωνιά της Γης. Σε κάθε βήμα που κάνουμε, καίγονται τα ίδια μας τα πόδια, γιατί τα κάρβουνα έχουν ανάψει. Από εμάς εξαρτάται, αν θα γίνουμε το λίπασμα για κάποια άλλη φυλή που θα έρθει να κατοικίσει αυτόν τον τόπο, ή θα αναγεννηθούμε από τις στάχτες αυτού του τόπου, μόλις καεί ολοκληρωτικά το σάπιο κατεστημένο μας.

Οι φοίνικες μας δίδαξαν, ότι το κάθε τι καινούριο, ξεπηδά από την τέφρα του παλιού που κάηκε.  Αλλά και από την ολοκληρωτική σήψη αυτού που σαπίζει, θα λιώσει και θα γεννηθεί από μέσα του ο μύκητας που θα δημιουργήσει το περιβάλλον για να εγκατασταθεί το καινούριο.
Εμείς, πρέπει να επιλέξουμε την ομορφότερη εικόνα από αυτά τα δύο, και να κάνουμε την κίνηση μας για ένα καλύτερο μέλλον, με ή χωρίς την ανθρωπότητα, με ή χωρίς εμάς να τον ζήσουμε.

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη και προχωράμε μπροστά. Κανένα πισωγύρισμα δεν μας βοηθά.

Να είστε για πάντα καλά, όλοι σας.

Φως και Αγάπη, παντού και για πάντα.