Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Δεν υποτιμούμε ................... αλλά ....!!!


 



Το να λέμε πως δεν πρέπει να υποτιμάμε τον αντίθετό μας, και να πέφτουμε συνεχώς στον φόβο του, δεν είναι ούτε εξυπνάδα δική μας, ούτε βλακεία των άλλων. Εξάλλου είπαμε, εμείς είμαστε αυτοί που φτιάχνουμε το μέλλον μας, δηλώνοντας πρώτα με πρόθεση αυτό το οποίο επιθυμούμε, και ύστερα ως κοινοί μαγνήτες του σύμπαντος, ενεργοποιούμε όλες τις ενέργειες του, ώστε να καταστεί αυτό πραγματικότητα για εμάς.
Οι δυνάμεις οι οποίες όλοι μας, δεν επιθυμούμε να «υποτιμήσουμε», ήτοι σκοτεινές δυνάμεις του πλανήτη, είναι όντος υπερδυνάμεις αυτού του πλανήτη, αλλά όχι υπερδυνάμεις του σύμπαντος. Η υπερδύναμη αυτού του σύμπαντος, είναι μονάχα η Υπεροντότητα που το Δημιούργησε και δεν υπάρχει αντίπαλος να Την αντιμετωπίσει, γιατί όλες οι οντότητες σε αυτό το σύμπαν Την σέβονται.
Σεβόμενοι λοιπόν τις δυνάμεις Αυτής της οντότητας, θα έπρεπε να είχαμε αποκτήσει την αυτοπεποίθηση να συνεχίσουμε τον δρόμο μας προς το Φως, αλλά και την κάθε νέα βοήθεια και εντελώς καινούρια κατάσταση που παρουσιάζεται, ώστε να επιτευχθεί η αποστροφή από τον φόβο μας, το οποίο είναι και το ζητούμενο για την ολοκλήρωση του σκοπού της ενσάρκωσης μας.
Τα χρόνια πέρασαν, ήταν ατελείωτα, μέσα σε έναν κόσμο μιζέριας, φθόνου, φόβου, και ψεύδους. Χρόνια που οι σκοτεινές δυνάμεις του πλανήτη, έκαναν το παιχνίδι τους, το οποίο μάλιστα δεν είχε κανόνες, αφού αυτοί οι κανόνες προσαρμόζονταν στην εκάστοτε παρτίδα τους. Έφτασε όμως η στιγμή, που όλοι αυτοί πρέπει να πληρώσουν. Δεν είμαστε εμείς που θα το κάνουμε αυτό, αλλά θα υπάρξει Θεία Δίκη επ' αυτού.
Εμείς με την πάροδο του χρόνου, αν και είμασταν κάποιες φορές ο ισχυρός του αγώνα και φαινόταν να προηγούμαστε, τελικά φάνηκε να μην τα καταφέρνουμε και ηττηθήκαμε, πέφτοντας σε έναν λήθαργο υλισμού, φόβου, αλαζονείας και διαμάχης, προσπαθώντας να μην χάσουμε όλα τα προηγούμενα, καθοδηγούμενοι από τον εγωισμό μας. Επειδή στο σύμπαν τηρείτε ο νόμος της ελεύθερης βούλησης, δεν δύναται να δοθεί άμεση βοήθεια χωρίς αρχικά αυτή να έχει ζητηθεί από τον καθένα μας ξεχωριστά αλλά και συνολικά. Στη συνέχεια, θα πρέπει να κάνουμε τον αγώνα μας, μαζί με το Θείο και όχι να περιμένουμε να τελειώσει την δική μας δουλειά Αυτό (συν Αθηνά και χείρα κίνει: εκτός από την Αθηνά, κούνα και τα χέρια σου, δηλαδή, δε φτάνει να επικαλείσαι βοήθεια από τα θεία ή την τύχη, αλλά οφείλεις να καταβάλεις και τις απαιτούμενες προσπάθειες).
Θα πρέπει εν τέλει να αντιληφθούμε, πως αυτή η βοήθεια έχει ζητηθεί και κατόπιν εισακουστεί. Έχουμε λοιπόν χρέος, να κάνουμε τις απαιτούμενες αλλαγές στον εαυτό μας, όσον αφορά την κατάσταση του ΕΓΩ μας (αλαζονεία), την υλική μας κατάσταση και την απομάκρυνση μας από το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ (υλισμός), αλλά και τη γνώση (την πραγματική : που απέχει των δυο προηγουμένων καταστάσεων). Αυτό δηλώνει την επιθυμία μας για την αλλαγή αυτή. Κατ' επέκταση, θα μπορούμε να λάβουμε την βοήθεια, τη στιγμή ακριβώς που θα τη χρειαστούμε, χωρίς να δηλωθεί περαιτέρω επιθυμία της.
Τις δυνάμεις, που τόσα χιλιάδες χρόνια έχουν κυριαρχήσει στον τόπο μας, είναι γνωστό πως δεν θα πρέπει να τις υποτιμάμε, όπως άλλωστε και κάθε άλλο αντίπαλο. Όμως το να τις φοβόμαστε, είναι σαν να υποτιμάμε τον εαυτό μας, ή τον ίδιο τον Θεό που (ως κομμάτι του) βρίσκεται μέσα μας.
Οι δυνάμεις αυτές, δεν σεβάστηκαν Βασικούς Νόμους της Δημιουργίας. Καταπάτησαν την Επιθυμία Της. Έθαψαν τους προάγγελους Της. Απέκρυψαν τον Λόγο Της. Παραποίησαν την Θέση Της. Εκμηδένισαν την Αγάπη, τον Έρωτα, την Αρμονία, την Θεία Ροή.
Ήρθε η ώρα να πληρώσουν για αυτό. Η ώρα της κρίσης έφτασε. Πέρασαν 26000 χρόνια από την προηγούμενη φορά. Μαζί τους θα τιμωρηθούν και όσοι δεν αντιλαμβάνονται αυτό. 
Οι οδηγοί μας σε αυτή τη ζωή, κατά την πάροδο αυτών των χιλιάδων χρόνων, επέστρεψαν όλοι μαζί για να μας παρακινήσουν σε αυτή την επιλογή. Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε. Ο εχθρός είναι σαφώς πολύ ισχυρός, αλλά η Θεία Πνοή, είναι μαζί μας. Είμαστε αθάνατες ψυχές, φορείς Αγάπης, Αρμονίας, και Έρωτα. Ο εχθρός μας, αυτό δεν το αντέχει.
Μην Παρα-Ποιείτε την Αλ-Ήθεια, γιατί η Αλ-Ήθεια βρίσκεται μέσα μας, και έτσι Παρα-Ποιούμε τον ίδιο μας τον Εαυτό.

Σαράντης Κώνστας
       

   

Δεν υπάρχουν σχόλια: