Την Αγάπη δεν την ξεθάβουμε, αλλά έρχεται μόνη της και μας βρήσκει ....

 

 

 

Το αν κάποιος/α θα είναι παρθένος μέχρι τα 28 ή ακόμη και 50, είναι καθαρά προσωπικό θέμα, άσχετα με το τι μπορεί να κερδίσει (ή ακόμη και χάσει αυτός ο ίδιος) από το να μην είναι. Μπορεί να μην τον βοήθησαν οι καταστάσεις που συνάντησε κατά την αναζήτησή του.
Αγάπη δεν εκφράζουμε μόνο με την λέξη "αγάπη", η με την ερωτική πράξη. Η Αγάπη είναι κάτι πιο σύνθετο, ακόμη και από την ίδια μας την Ζωή, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε ότι Χοροχρονικά προϋπάρχει αυτής (της Ζωής). Έτσι λοιπόν δεν θα έπρεπε να υπάρχει στο μυαλό και στις κοινωνίες μας, ένας τρόπος έκφρασης της, αλλά πολλοί και μάλιστα ακαθόριστοι από παράγοντες.

Οι τρόποι συμπεριφοράς μας, προκαθορίζονται από πολλούς παράγοντες. Γι' αυτό και βλέπουμε πολλές φορές ανάμεσα σε δύο άτομα, τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν την ίδια κατάσταση, διαφορετική συμπεριφορά. Οι παράγοντες αυτοί, μπορεί να είναι α)γεννετικοί πρωταρχικά, β)καρμικοί, γ)κοινωνικοί.
α)Οι γεννετικοί έχουν να κάνουν με την σωματική και την νοητική σου κατάσταση, σε αυτούς περιλλαμβάνονται και τα περί ζωδιακού κύκλου χαρακτηριστικά μας.
β)Οι καρμικοί καλύπτουν υποθέσεις από προηγούμενες ζωές μας (και εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τον ζωδιακό μας κύκλο), αλλά έχει να κάνει περισσότερο με τα στοιχεία του χαρακτήρα μας από αυτόν και το πώς αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις, ακόμη και την "τύχη" μας.
γ)Τέλος οι κοινωνικοί είναι αυτοί που θα έπρεπε να αναλύσουμε λιγότερο, διότι διδάσκονται ακόμη και στα σχολεία μας σήμερα. Έχουν να κάνουν με το οικογεννειακό και κοινωνικό περιβάλλον που μεγαλώνουμε, τα ερεθύσματα που πέρνουμε από αυτό, την καταπίεση που μας ασκεί (κάθε μορφής), ακόμη και εσύ μπορεί να έπαιξες ρόλο σε αυτό. Το πως μεγαλώνουμε μέσα σε αυτό, τις πληροφορίες που μας τροφοδοτούσαν, την "τύχη" που είχαμε με τα διάφορα γεγονότα που λάβαν χώρα μέχρι την ενηλικίωση μας, αν περάσαμε πόλεμο, ειρήνη, κατοχή, βία κάθε είδους, αγάπη, οικονομικά, κλπ.
Όλα αυτά και άλλα που δεν ανέφερα, δημιουργούν ανασφάλειες που σε ακολουθούν για πολλά χρόνια, κάνοντας δύσκολο εώς και ακατόρθοτο, το να τις ξεπεράσεις κάποια στιγμή στο μέλλον.

Αυτό που έχω να σου πώ πάνω στην συγκεκριμένη κατάσταση που αντιμετωπίζεις, είναι να μην την βλέπεις τόσο επιπόλαια. Δεν θα σου συνηστούσα να συνεχίσεις να κάνεις κάτι που δεν σε γεμίζει ως άτομο. Ούτε να "χαραμίσεις " το υπόλοιπο της Ζωής σου με κάτι που είναι αρεστό στους "άλλους". Όμως, αν νιώθεις έστω και το παραμικρό για αυτή την κοπέλλα, ίσως να αξίζει να προσπαθήσεις, όχι τόσο να την "αλλάξεις" για το δικό σου "καλό", αλλά να την βοηθήσεις να ξεπεράσει τους δικούς της φόβους, γιατί το πιό πιθανό είναι να σε έχει επιλέξει η "τύχη", για αυτό ακριβώς το σκοπό. Εξάλλου αργότερα, που όλα θα πάνε καλύτερα, θα τα θυμάστε μαζί καθησμένοι σε έναν καναπέ και γελάτε αγγαλιασμένοι. Και τότε θα γνωρίζετε και οι δύο, χωρίς να λέτε καμία λέξη σχετική, ότι αυτό που νιώθετε είναι αμοιβαία Αγάπη.

Γιατί η Αγάπη δεν είναι μια κατάσταση που δημιουργούμε μόνοι μας ή έρχεται ξαφνικά μόλις στρίψουμε την γωνία. Είναι μια αυτοδημιούργητη αιθερική "οντότητα" μεταξύ ανθρώπων και καταστάσεων χωρίς προκαθορισμένα χαρακτηριστηκά. Με λίγα λόγια την Αγάπη δεν την ξεθάβουμε, αλλά έρχεται μόνη της και μας βρήσκει.

Να είστε για πάντα καλά.

Σαράντης Κώνστας